അറിവിന്റെ അഗ്നിഗോളമേ-
പൊട്ടിത്തെറികുക....
പൊട്ടിതെറിച്ചു നീ അക്ഷര-
ഗംഗയായ് ഒഴുകിയെന് നാരായ-
മുനയെ തഴുകുക.
.
നിറയെ സൂര്യകാന്തിപൂക്കള് വിടരും-
ആരാമമായി ചിരിക്കുക...
വേദാന്തചിന്തകള് പഴുക്കുമ്പോഴും,
ഒരിറ്റുകനിവിന്റെ,പരിമളം വിടര്ത്തും-
പ്രേമചിന്തയും,നിറച്ചു നീ ഒഴുകുക-
അക്ഷര ഗംഗാപ്രവാഹമേ-
എന്നിലേക്കു നീ അണയുക....
എന്നില് കതിരിട്ടാഹ്ലാദപൂത്തിരി-
കത്തട്ടെ,ഹൃദയമന്ത്രശ്രുതിയില് -
ലയിച്ചു നീ പോവുകയെന് തൂലികേ-
വീണ്ടുമൊരു കവിതകൂടി പിറക്കട്ടെ;
ഞാനൊരത്തപൂക്കണിയൊരുക്കട്ടെ.
ആശയം വിഷമയമായി വിഷാദ-
ചിന്തകള് കനവില് നിറയുമ്പോള് -
ചാഞ്ഞകസേരയില് ഞാന് -
മിഴിച്ചിരിക്കുമ്പോള് ,നല്ലവാക്കോതി-
ശുദ്ധനക്ഷത്ര പൊലിമയായ് നീ-
വരിക,എന് കനവൊന്നു തണുക്കട്ടെ-
ഒരു കവിതകൂടി പിറക്കട്ടെ...
ഇതിലേനടന്നു പോയ് വലിയവര് -
അക്ഷരം ചതുരംഗമാക്കിയോര് -
ഭാവന ജീവശാസ്ത്രമാക്കിയോര് -
പകച്ചു നില്ക്കുമീ ഞാന് അടര്ത്തി -
മാറ്റട്ടെ,അവര് തന് ഉച്ചിശ്ട്ടത്തില് -
നിന്നൊരു ഭാഗം,ഈ കുഞ്ഞുവയറൊന്നു-
നിറയട്ടെ,ഒരു കവിതകൂടി പിറക്കട്ടെ.
അറിവിന്റെ അഗ്നിഗോളമേ-
പൊട്ടിത്തെറികുക....
പൊട്ടിതെറിച്ചു നീ അക്ഷര-
ഗംഗയായ് ഒഴുകിയെന് നാരായ-
മുനയെ തഴുകുക.
1 comments:
Post a Comment