ഒരു കവിതകൂടി പിറക്കട്ടെ.

അറിവിന്റെ അഗ്നിഗോളമേ-

പൊട്ടിത്തെറികുക....

പൊട്ടിതെറിച്ചു നീ അക്ഷര-

ഗംഗയായ് ഒഴുകിയെന്‍  നാരായ-

മുനയെ തഴുകുക.

.

നിറയെ സൂര്യകാന്തിപൂക്കള്‍  വിടരും-

ആരാമമായി ചിരിക്കുക...

വേദാന്തചിന്തകള്‍ പഴുക്കുമ്പോഴും,

ഒരിറ്റുകനിവിന്റെ,പരിമളം വിടര്‍ത്തും-

പ്രേമചിന്തയും,നിറച്ചു നീ ഒഴുകുക-

അക്ഷര ഗംഗാപ്രവാഹമേ-

എന്നിലേക്കു നീ അണയുക....

എന്നില്‍  കതിരിട്ടാഹ്ലാദപൂത്തിരി-

കത്തട്ടെ,ഹൃദയമന്ത്രശ്രുതിയില്‍ -

ലയിച്ചു നീ പോവുകയെന്‍  തൂലികേ-

വീണ്ടുമൊരു കവിതകൂടി പിറക്കട്ടെ;

ഞാനൊരത്തപൂക്കണിയൊരുക്കട്ടെ.

ആശയം വിഷമയമായി വിഷാദ-

ചിന്തകള്‍  കനവില്‍  നിറയുമ്പോള്‍ -

ചാഞ്ഞകസേരയില്‍  ഞാന്‍ -

മിഴിച്ചിരിക്കുമ്പോള്‍ ,നല്ലവാക്കോതി-

ശുദ്ധനക്ഷത്ര പൊലിമയായ് നീ-

വരിക,എന്‍ കനവൊന്നു തണുക്കട്ടെ-

ഒരു കവിതകൂടി പിറക്കട്ടെ...

ഇതിലേനടന്നു പോയ് വലിയവര്‍ -

അക്ഷരം ചതുരംഗമാക്കിയോര്‍ -

ഭാവന ജീവശാസ്ത്രമാക്കിയോര്‍ -

പകച്ചു നില്ക്കുമീ ഞാന്‍ അടര്‍ത്തി -

മാറ്റട്ടെ,അവര്‍  തന്‍  ഉച്ചിശ്ട്ടത്തില്‍ -

നിന്നൊരു ഭാഗം,ഈ കുഞ്ഞുവയറൊന്നു-

നിറയട്ടെ,ഒരു കവിതകൂടി പിറക്കട്ടെ.

അറിവിന്റെ അഗ്നിഗോളമേ-

പൊട്ടിത്തെറികുക....

പൊട്ടിതെറിച്ചു നീ അക്ഷര-

ഗംഗയായ് ഒഴുകിയെന്‍  നാരായ-

മുനയെ തഴുകുക.